Zbieram przypominajki, a dokładniej rzeczy, które przypominają mi o osobach, które spotkałam w moim życiu. Przeważnie są to osoby, które "przeminą z czasem" i nie chodzi mi tutaj o umieranie, ale wiem, że jeśli zniknie rzecz, która nas łączy - zniknie także nasza znajomość. Wbrew pozorom bardzo szybko przyzwyczajam się do ludzi i cierpię kiedy odchodzą, ale tak to już jest. Panta rhei. Staram się więc zbierać wszystkie rzeczy, które oni mi podarują, gdzieś zostawią, które znajdę... Dlatego w moim pokoju jest pełno bibelotów. Karteczka z miłymi słowami na mój temat, którą dostałam od kolegi, a teraz wisi u mnie na ścianie, błyszczyk o charakterystycznym zapachu od dziewczyny z Californii, którą poznałam na obozie, kawałek klawiatury, którą dostałam od przyjaciela w podstawówce. Dla zwykłej osoby, która wejdzie do mojego pokoju te wszystkie rzeczy są niepotrzebne. Można je wręcz uznać za bałagan. Jednak są dla mnie ważne, bo w każdym z nim ukryta jest inna historia. Inna przyjaźń. Dzięki moim przypominajkom nie zapominam o nikim, kto pojawił się w moim życiu. Bo każdy wart jest zapamiętania.

Zbieram przypominajki, a dokładniej rzeczy, które przypominają mi o osobach, które spotkałam w moim życiu. Przeważnie są to osoby, które "przeminą z czasem" i nie chodzi mi tutaj o umieranie, ale wiem, że jeśli zniknie rzecz, która nas łączy - zniknie także nasza znajomość. Wbrew pozorom bardzo szybko przyzwyczajam się do ludzi i cierpię kiedy odchodzą, ale tak to już jest....

Kiedy byłam młodsza kolekcjonowałam co chwilę coś innego. Przewinęły się m.in. kamienie, znaczki, muszelki, płyty CD i wiele innych. Później bardziej interesowało mnie zbieranie ciekawych cytatów, wierszyków. Wszystkie te kolekcje gdzieś zaginęły, nie były one widocznie dla mnie tak ważne. Na dzień dzisiejszy nie kolekcjonuję wielu rzeczy. Zbieram czasem jakieś interesujące mnie przepisy kulinarne, książki, ładne kubki do herbaty. Jednak jest coś co kolekcjonuję od zawsze i co będę zbierać do końca życia. Są to oczywiście wspomnienia, które gromadzę w sobie. One są i będą trwałe, tylko moje i niezastąpione.

Kiedy byłam młodsza kolekcjonowałam co chwilę coś innego. Przewinęły się m.in. kamienie, znaczki, muszelki, płyty CD i wiele innych. Później bardziej interesowało mnie zbieranie ciekawych cytatów, wierszyków. Wszystkie te kolekcje gdzieś zaginęły, nie były one widocznie dla mnie tak ważne. Na dzień dzisiejszy nie kolekcjonuję wielu rzeczy. Zbieram czasem jakieś interesujące...

Najbardziej uwielbiam zbierać książki...Znajdziecie je u mnie wszędzie: w biblioteczce, na stoliku nocnym, na biurku, pod biurkiem, w szafie, za drzwiami itp. Szkoda tylko, że czas tak szybko ucieka i jeszcze nie zdążę przeczytać jednych tomów, a już mam listę kolejnych - moim zdaniem-białych kruków. Mam też słabość do kubków, filiżanek oraz do maskotek. Te ostatnie to chyba znak, że mimo czterdziestki nadal mam w sobie coś z dziecka. I to mnie cieszy, bo wedle naukowców bycie dzieckiem w dorosłym życiu to sposób na szczęście i długowieczność:)

Najbardziej uwielbiam zbierać książki...Znajdziecie je u mnie wszędzie: w biblioteczce, na stoliku nocnym, na biurku, pod biurkiem, w szafie, za drzwiami itp. Szkoda tylko, że czas tak szybko ucieka i jeszcze nie zdążę przeczytać jednych tomów, a już mam listę kolejnych - moim zdaniem-białych kruków. Mam też słabość do kubków, filiżanek oraz do maskotek. Te ostatnie to...

Ja zbieram kamienie. Każdy kamień, który w jakiś sposób zwróci moją uwagę (kształtem, kolorem czy wzorem) nie ma już szans na powrót na wolność. Taki delikwent ląduje w moim pudełku i już raczej z niego nie wyjdzie. Pudełko z roku na rok robi się coraz cięższe - w tym roku miałam remont i jego przenoszenie było jedną z najbardziej męczących czynności. Mimo to nie zamierzam z mojego zbierania rezygnować. Uwielbiam sobie czasami usiąść na podłodze i poszperać w mojej "kolekcji" oglądając co ciekawsze okazy. :)

Ja zbieram kamienie. Każdy kamień, który w jakiś sposób zwróci moją uwagę (kształtem, kolorem czy wzorem) nie ma już szans na powrót na wolność. Taki delikwent ląduje w moim pudełku i już raczej z niego nie wyjdzie. Pudełko z roku na rok robi się coraz cięższe - w tym roku miałam remont i jego przenoszenie było jedną z najbardziej męczących czynności. Mimo to nie zamierzam...

Ja kolekcjonuję roboczogodziny. Pomysłodawcą i koordynatorem projektu jest jednoosobowo mój szef. W przypadku braku kadry do obsadzenia zmiany jestem „doświadczonym, samodzielnym pracownikiem”, który da sobie radę w pojedynkę. W przypadku pytania o urlop, jestem „jedną z najmłodszych stażem”, która musi zrozumieć, że w kolejce do wolnego jest pierwszą... od końca. Tak więc w moim bezurlopowym (od nieco ponad dwóch lat) życiu, kolekcjonuję godziny pracy, których liczbę mogę wpisywać w kalendarzu, telefonie, laptopie w dowolnych konfiguracjach. Zliczając ich liczbę tygodniowo, miesięcznie, kwartalnie... Uśredniając na liczbę godzinnych spędzanych w pracy w przeliczeniu na 24 godziny. Mogę zakładać się ze znajomymi i zabawiać ich (kiedy spędzają czas w klubach, kawiarniach, siłowniach... ech...) zagadkami matematycznymi, których wynikiem jest mój czas pracy w danym okresie czasowym. Tak prosta, krótka i życiowa prawda „jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma” sprawiła, że zostałam z wyboru (nie, nie swojego...) kolekcjonerką roboczogodzin.

Dziś rano na smsowe pytanie o to, czy mam wolny weekend odpisałam zgodnie z bolesną prawdą i w odpowiedzi przymknęła do mnie błyskawicznie widomość „O, d... To Ty się już chyba zastanawiasz jak wchodzisz do bloku, czy drzwi pod którymi stoisz są na pewno do twojego mieszkania.”

Ja kolekcjonuję roboczogodziny. Pomysłodawcą i koordynatorem projektu jest jednoosobowo mój szef. W przypadku braku kadry do obsadzenia zmiany jestem „doświadczonym, samodzielnym pracownikiem”, który da sobie radę w pojedynkę. W przypadku pytania o urlop, jestem „jedną z najmłodszych stażem”, która musi zrozumieć, że w kolejce do wolnego jest pierwszą... od końca. Tak więc...

Mogę się pochwalić manią kolekcjonowania książek. Oczywiście każda jest przeczytana lub czeka na swoją kolej. Jednak początkowo to nie problem, problem zaczyna się wtedy gry brakuje miejsca by dołożyć kolejną książkę.
Każdy ma jakieś uzależnienie. Dla jednych to comiesięczna wizyta u kosmetyczki, zmiana fryzury lub cotygodniowe wyjście ze znajomymi na mocniejsze trunki. Ja mam swoją kolekcję, która jest także moim małym uzależnieniem. Ale potrafię się do tego przyznać - nie umiem funkcjonować bez ich czytania.

Mogę się pochwalić manią kolekcjonowania książek. Oczywiście każda jest przeczytana lub czeka na swoją kolej. Jednak początkowo to nie problem, problem zaczyna się wtedy gry brakuje miejsca by dołożyć kolejną książkę.
Każdy ma jakieś uzależnienie. Dla jednych to comiesięczna wizyta u kosmetyczki, zmiana fryzury lub cotygodniowe wyjście ze znajomymi na mocniejsze trunki. Ja...

Kiedy po raz pierwszy przeczytałem zadanie konkursowe to stwierdziłem "A niech to, ten konkurs zdecydowanie nie jest dla mnie". Ale po chwili przeczytałem je jeszcze raz i moją uwagę zwróciło jedno zdanie - to o autorach kryminałów, którzy każde ludzkie zachowanie są w stanie przeobrazić w mrożącą krew w żyłach psychopatyczną dewiację. Moje hobby na szczęście nie jest tak horrendalnie odczłowieczone, ale zdecydowanie inne niż wszystkich, bowiem spora grupa ludzi, aby jakoś uchwycić ulotne wspomnienia decyduje się na kupowanie pamiątek, robienie zdjęć i tworzenie z nich własnych kolekcji wrażeń. U mnie substytutem tych wszystkich materialnych dóbr jest muzyka, a konkretniej tworzenie playlist. Mam ich już całkiem pokaźną liczbę w jednym z serwisów streamingowych i każda z nich odpowiada konkretnemu wydarzeniu, a jeśli w danym okresie nie wydarzyło się nic godnego uwagi to po prostu oznaczam je danymi porami roku, do których się odnoszą. Rozwiązanie to może wydawać się śmieszne, a nawet absurdalne, ale proszę uwierzyć mi na słowo – odtwarzanie muzyki z sierpnia 2014 roku naprawdę pozwala mi przypomnieć sobie wszystkie dobre i mniej dobre chwile z tamtego okresu! Powiedzmy, że jest to taki uwspółcześniony i wyprany z materialnej formy rodzaj kolekcjonowania płyt muzycznych... ;)

Kiedy po raz pierwszy przeczytałem zadanie konkursowe to stwierdziłem "A niech to, ten konkurs zdecydowanie nie jest dla mnie". Ale po chwili przeczytałem je jeszcze raz i moją uwagę zwróciło jedno zdanie - to o autorach kryminałów, którzy każde ludzkie zachowanie są w stanie przeobrazić w mrożącą krew w żyłach psychopatyczną dewiację. Moje hobby na szczęście nie jest tak...

Mam kolekcje swoich zdjęć rentgenowskich :D

Druga to stare sms'y czy e-maile, są takie które po prostu szkoda mi usuwać.

Mam kolekcje swoich zdjęć rentgenowskich :D

Druga to stare sms'y czy e-maile, są takie które po prostu szkoda mi usuwać.

Zbieram stare pocztówki z początku wieku XX z polskich mist, które teraz leżą na Białorusi, czy Ukrainie oraz z niemieckich miast, które teraz leżą w Polsce. Nie są to jakieś przypadkowo wybrane miasta, lecz każde z nich ma związek z historią mojej rodziny, z przeszłością , schowaną w gęstej mgle milczenia. Każde z tych miejsc, których często już nie ma, albo które nie istnieją w kształcie sprzed wojny, wypełnione jest wspomnieniami moich przodków; ich beztroskim dzieciństwem, zapachem świeżo skoszonej trawy i ziarna zmielonego na mąkę, rutyłałami dnia codziennego, smakiem mleka prosto od krowy. Ich życie zatrzymało się w momencie wybuchu wojny. Żyją w przeszłości, a te pocztówki to jedyny dowód na to, że nie wymyślili sobie tego wcześniejszego życia.

Zbieram stare pocztówki z początku wieku XX z polskich mist, które teraz leżą na Białorusi, czy Ukrainie oraz z niemieckich miast, które teraz leżą w Polsce. Nie są to jakieś przypadkowo wybrane miasta, lecz każde z nich ma związek z historią mojej rodziny, z przeszłością , schowaną w gęstej mgle milczenia. Każde z tych miejsc, których często już nie ma, albo które nie...

Praca nauczyciela przedszkola to nieustanne zbieractwo... Zbieractwo wszystkiego co tylko się da wykorzystać jako pomoce dydaktyczne lub elementy do prac plastycznych.
I tak w moim pokoju na honorowym miejscu stoi pudełko z nazwą "Przyda się w przedszkolu". A co w nich jest i jak na to poluję? Otóż:
- Rolki po papierze toaletowym. Zapowiedziałam rodzinie, że gdy skończy im się papier mają mi go znosić do pokoju i pod żadnym pozorem, absolutnie i nigdy w życiu nie wyrzucać do kosza. Wiecie co z tego może powstać? Zwierzęta, drzewa, lunety i inne cuda...
- Kapsle od butelek - pijemy wiele napojów, które maja kapsle (nie tylko alkohol) i gdy widzę, że ktoś wypił np. wodę zakradam się i krzyczę nad uchem konsumenta: "Dawaj kapsel!". Tutaj nie wiem co z tego zrobić, ale na pewno coś do września wymyślę
- Gazety - szczególnie zależy mi na makulaturze, która zalega w każdym sklepie, gdy idę na zakupy do supermarketu po wyjściu zabieram kilka gazet, z których wycinam owoce, warzywa i inne produkty. Przydadzą się do klasyfikacji na zdrową i niezdrową żywność.
- Pudełka po maśle i serkach - przydają się jako jednorazowe pojemniki do farb lub innych prac plastycznych.
Praca nauczyciela rozbudza kreatywne kolekcjonowanie.

Praca nauczyciela przedszkola to nieustanne zbieractwo... Zbieractwo wszystkiego co tylko się da wykorzystać jako pomoce dydaktyczne lub elementy do prac plastycznych.
I tak w moim pokoju na honorowym miejscu stoi pudełko z nazwą "Przyda się w przedszkolu". A co w nich jest i jak na to poluję? Otóż:
- Rolki po papierze toaletowym. Zapowiedziałam rodzinie, że gdy skończy im...